รถไฟเหาะเป็นหนึ่งในเครื่องเล่นที่มอบความบันเทิงให้กับผู้คนที่เข้ามาเล่นในสวนสนุกมาอย่างยาวนาน บางที่มีผู้คนต่อเเถวยาวเหยียดเพื่อที่จะขึ้นไปบนนั้น
มีหลายๆเหตุผลที่ผู้คนชอบรถไฟเหาะ อาจจะเป็นเพราะความเร็วของมัน เป็นเพราะความตื่นเต้นที่เข้ามาท้าทายกลัว หรือเป็นเพราะช่วงเวลาที่ลอยหมุนไปในอากาศทำให้เรา “ลืมเรื่องราวบางอย่าง” ไปชั่วขณะได้
เเต่ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรก็ตาม มันก็คงไม่ใกล้เคียงกับจุดประสงค์เเรกเริ่มที่ผู้คินค้นรถไฟเหาะต้องการจะให้เป็น ซึ่งจุดประสงค์ของมันก็คือ…การทำให้ผู้ที่ได้เล่นรถไฟเหาะนั้นกลายเป็นคนดี!!!

เเนวคิดของรถไฟเหาะถูกค้นพบครั้งเเรกที่รัสเซียในช่วงศตวรรษที่ 17 ที่เทือกเขาในเมือง Saint Petersburg มันเป็นลานสไลด์ขนาดใหญ่จากที่สูง ที่คนชั้นสูงนิยมเล่นกัน ขุนนางบางคนชื่นชอบมันมากๆเลยได้ทำการก่อสร้างตัวสไลด์นี้ในพื้นที่ของตัวเอง

ในปี 1812 รถไฟเหาะถูกสร้างขึ้นที่ปารีส มันเป็นที่เเรกที่มีทั้งตัวรถเเละล้อที่ยึดเกาะกับตัวรางเพื่อรองรับความเร็วที่มากขึ้น เเต่รถไฟเหาะที่พอจะมีรูปร่างหน้าตาคล้ายกับที่มีอยู่ปัจจุบันหน่อยถูกคิดค้นที่ Pennsylvania จากชายคนหนึ่ง ที่กำลังหาหนทางบางอย่างเพื่อจะทำให้สังคมดีขึ้น?!?
หลังจากสิ้นสุดสงครามทุกคนในยุคนั้นเสพติดความบันเทิงอย่างบ้าคลั่ง เหมือนว่าพวกเขาอัดอั้นมานาน ลามาคัส ( LaMarcus Adna Thompson) อยากจะสร้างอะไรบางอย่างเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากร้านเหล้า การพนัน การเต้นสนุกไปวันๆ หรือการเข้าไปใช้บริการในเเหล่งค้าบริการทางเพศที่กลายที่นิยมมากขึ้นเรื่อยๆ
ลามาคัสเติบโตที่เมือง Ohio จากนั้นย้ายมาที่ Elkhart, Indiana ที่นั่นเขาได้คิดค้นเครื่องจักรในการผลิตถุงน่องสำหรับผู้หญิงขึ้น ทำให้เขากลายเป็นมหาเศรษฐีจากสิ่งที่เขาคิดค้นนี้ ซึ่งมันสร้างรายได้ให้กับเขาเพียงพอที่จะเขาจะไม่ต้องทำอะไรอีกเลยตลอดชีวิต
เขาเป็นคนที่เคร่งศาสนามากๆ เเละก็คงไม่สบายใจนักกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับผู้คนในตอนนั้น อำนาจเงินที่หลั่งไหลเข้ามาในชุมชนทำให้ศีลธรรมของผู้คนเสื่อมถอย ผู้คนไม่รู้จะเอาเวลาไปทำอะไรในยามว่างนอกจากการหาความรื่นรมย์จากสิ่งที่เป็นอบายมุข
เเต่ในวันพักผ่อนธรรมดาวันหนึ่ง ที่บนเทือกเขาในเมือง Pennsylvania เขาได้เห็นบางสิ่ง ที่ทำให้เขาอยากลุกขึ้นมาคิดค้นอะไรบางอย่างอีกครั้ง…

เขาบังเอิญเห็นผู้คนเล่นรถรางที่ทางเข้าเหมืองเเห่งหนึ่ง รถรางนั้นมีหน้าที่ในการข่นส่งถ่านหินจากเหมือง โดยจะใช้เเรงโน้มถ่วงเป็นสำคัญมากกว่ากลไกเครื่องยนต์ใดๆ
ด้วยภูมิทัศน์ที่เป็นภูเขาทำให้รถวิ่งด้วยความเร็วที่สูงมากๆในช่วงลงเขา ในช่วงที่ราบเรียบมันวิ่งด้วยความเร็ว 10 กม. ต่อ ชม. เเต่พอถึงช่วงขาลง มันวิ่งได้เร็วถึง 104 กม. ต่อ ชม.
ในขณะที่ธุรกิจเหมืองปิดตัว แต่รถรางนี้ยังคงอยู่ เเละมันก็ถูกใช้เพื่อความสนุกของคนในชุมชนเป็นอย่างดี
ผู้คนพูดถึงมันเเบบปากต่อปากถึงความเร็วที่เหนือจินตนาการนั้น ยังไม่เคยมีใครได้รู้สึก หรือเข้าใจ กับความเร็วอะไรเเบบนั้นมาก่อน ทำให้ผู้คนอยากจะลองมันดูสักครั้ง
บางคนยอมจ่าย 1 เหรียญ เพื่อสัมผัสกับประสบการณ์นี้ดู “เพื่อความสนุก” เเละ “คลายความสงสัย” จนมันได้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงเเห่งใหม่ในสหรัฐฯในตอนนั้น เป็นรองเเค่เพียง น้ำตก Niagara เพียงเท่านั้น เเม้เเต่โทมัส เอดิสันยังเคยมาเล่นรถไฟเหาะที่นี่
ลามาคัส เริ่มสร้างโมเดลรถไฟเหาะขึ้นมา เเละก็ได้จดลิขสิทธิ์เอาไว้ทั้งหมด จากการคิดค้นรถไฟเหาะนี้ทำให้เขาเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์สิ่งประดิษฐ์กว่า 100 ชิ้น ไม่ว่าจะเป็นลักษณะของตัวรถ ตัวกลไกที่ไม่ให้รถนั้นถอยหลังกลับ โครงสร้างหลักที่ทำด้วยไม้ หรือระบบรางเเบบพิเศษ

รถไฟเหาะของลามาคัส ถูกสร้างขึ้นจริงในปี 1884 ที่ Coney Island, New York มันถูกสร้างในรีสอร์ท ที่มีโรงหนัง ร้านอาหาร ซึ่งเหมาะที่จะพาครอบครัวมาพักผ่อนเป็นที่สุด ความเร็วของมันจะถูกจำกัดอยู่ที่ 16 กม. ต่อ ชม.
มันถูกสร้างขึ้นมาที่ Coney Island อย่างจงใจเพื่อต้องการให้ผู้คนมีทางเลือกใหม่ๆในการพักผ่อนหย่อนใจ ได้ลองสูดอากาศในที่สูงๆดูบ้าง ลืมการไปร้านเหล้า หรือลืมสถานที่เริงรมย์ไปชั่วขณะซะ
ในช่วงเเรกๆที่เปิดตัวรถไฟเหาะ เขาทำเงินไปได้ราวๆ 15,000 เหรียญต่อวัน (เมื่อเทียบกับค่าเงินปัจจุบัน) ทำให้หลังจากนั้นมีการสร้างรถไฟเหาะในพื้นที่อื่นๆขึ้นมาเต็มไปหมด เพื่อเเข่งกันว่าที่ไหนเร็วกว่ากัน หรือที่ไหนโค้งได้เยอะที่สุด เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวให้เข้ามา
เเต่คนที่เกิดมาเพื่อสร้างสิ่งใหม่ๆอย่างลามาคัสคิดต่างออกไป เขาไม่มุ่งเน้นที่ความเร็วอีกต่อไป เขาคิดถึงสิ่งที่ผู้คนจะได้เห็นตอนที่นั่งอยู่ในรถไฟเหาะมากกว่า
เขาเป็นผู้ริเริ่มที่จะทำภูเขาจำลองขึ้น ทำอุโมงค์ทางลอดเเล้วมีไฟประดับภายใน มีเสียงเพลงประกอบการเดินทาง จนเเนวคิดได้ถูกพัฒนาต่อเนื่องกันมาจนทำให้เกิดเป็นสวนสนุกในลักษณะของ Them Park เเบบ Disneyland ซึ่งจะมีการใส่เรื่องราวเข้าไปในเส้นทางของขบวนรถไฟเหาะนั้น เช่น การท่องอวกาศ หรือตะลุยถ้ำอียิปต์โบราณ
เขาเสียชีวิตตอนอายุ 71 ปีในปี 1919 ซึ่งจนถึงตอนนี้สิ่งประดิษฐที่เขาคิดค้นขึ้นก็ยังไม่สามารถทดเเทนร้านเหล้า หรือสถานที่เริงรมย์ใดๆได้เลย
Sources:
ติดตามเพจ: